Skip to main content

Bosberichten 2007 - 2011

Bosbeheer in de (weerbarstige) Indonesische praktijk

Indonesië heeft lang weinig progressie geboekt met aantoonbaar verantwoord bosbeheer en is nog steeds berucht om grootschalige ontbossing. Echter, sinds kort zijn er positieve ontwikkelingen te melden. Zo heeft Indonesië afgelopen voorjaar in het kader van het FLEGT-actieplan van de Europese Unie een Voluntary Partnership Agreement (VPA) afgesloten, wat moet resulteren in legale houtstromen naar de EU. President Yudhoyono heeft bovendien plannen gepresenteerd om, met de nodige steun van buitenlandse donoren, de reductie van de CO2 -uitstoot terug te dringen. Dit zou neer moeten komen op het terugdringen van ontbossing en de president heeft zelfs gezegd de laatste drie jaar van zijn termijn te wijden aan het beschermen van de regenwouden. Mooie woorden die hij hopelijk waar gaat maken. Daarnaast zijn er de nodige private initiatieven, zoals certificering van verantwoord bosbeheer, waarmee de afgelopen tijd de nodige successen zijn geboekt.

Lesser-known timber species are part of it too

Worldwide, thousands of timber species, each with its own properties, characteristics and applications, have been identified. Nevertheless, only a relatively small part is used for commercial purposes. Through (certification of) sustainable forest management, an effort is made to balance the composition of species of the forest. This increasingly brings 'new' timber types to the market. An excellent development for the forest, but it appears that introducing these species to the market is not easy. A reason for Probos to ask Boris Bakker, an International Timber Trade student, to find answers to the following questions: how can timber traders and processors better respond to the use of lesser known species and which resources can help them?

Onbekend, onterecht onbemind?

Er zijn wereldwijd duizenden houtsoorten geïdentificeerd met ieder zijn eigen eigen schappen, karakteristieken en toepassingen. Toch wordt maar een relatief klein deel gebruikt voor commerciële doeleinden. Bij (certificering van) duurzaam bosbeheer wordt getracht de soortensamenstelling van het bos in balans te houden. Hierdoor komen in toenemende mate 'nieuwe' houtsoorten op de markt. Een prima ontwik keling voor het bos, maar het blijkt dat marktintroductie van deze soorten niet eenvoudig is. Reden voor Probos om Boris Bakker, student International Timber Trade, te vragen de antwoorden op de volgende vragen te laten uitzoeken: hoe kan de houthandel en -verwerking beter inspelen op het gebruik van minder bekende houtsoorten en welke middelen kunnen hen hierbij helpen?

S(up)port for Nature verspreidt zich

Het natuurzorgsysteem voor (sport)evenementen in natuurterreinen is onder de naam 'S(up)port for Nature' in 2008 geïntroduceerd. Er waren een aantal voorlopers die het systeem vanaf het begin toepasten, maar nu wordt het steeds meer gemeen goed. Waarom wordt het steeds meer toegepast en wat zijn de voordelen?

Hout in de Biobased Economy

De afgelopen jaren duikt de term ‘biobased economy’ steeds vaker op. De technolo gische ontwikkelingen gaan snel. Inmiddels gaat het al over zaken zoals de productie van wasmiddelen, biobrandstoffen, auto-onderdelen en geur- en smaakstoffen. De gemene deler van dit alles is het gebruik van hernieuwbare grondstoffen. Dit betreft onder meer hout. In dit Bosbericht wordt ingegaan op de recente ontwikkelingen in Nederland en met welke uitdagingen de bos- en houtsector te maken heeft.

De lange adem van de Spessart

Het bosbeheer in Nederland heeft de afgelopen decennia vele veranderingen doorge maakt, onder andere als gevolg van publieke druk. Het is voor beheerders steeds moeilijker geworden om alle belangen een plek te geven in de duurzame functiever vulling van het bos. Bovendien wordt daardoor de lange termijn nog wel eens uit het oog verloren. Onze oosterburen hebben ook te maken met veel belangen, wensen en eisen. Hoe wordt er daar mee omgegaan in relatie tot de beheervisie en wat kunnen wij er in Nederland van leren? Probos ging kijken in de Spessart en stuitte op inter essante aspecten, zoals het concept van biotoopbomen, waarom voor verjonging vooral gebruik gemaakt wordt van zaaien en waarom voor één eikenstam 20.000 euro betaald wordt.